«Ταξίδι στη Νυρεμβέργη» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ταξίδι στη Νυρεμβέργη

Μυθιστόρημα

Μετάφραση:
Μιρέλλα Σιμωτά

Η μακέτα στο εξώφυλλο είναι του Γιάννη Λεκκού

Ταξίδι στη Νυρεμβέργη
  • ISBN: 960-03-0441-6
  • σελ. 96
  • 13 Μαΐου 1982
  • € 8,48

Περίληψη

Τον Οκτώβρη του 1925 ο Έρμαν Έσσε ταξίδεψε από το Τέσιν στη Νυρεμβέργη. Αφορμή αυτού του δίμηνου ταξιδιού, «γεννημένου από τις σκοτεινές αναμνήσεις της ωραίας Λάου και του ποιητή Μέρικε» και «προορισμένου να ξαναφέρει πίσω τους ήχους της νιότης», υπήρξαν προσκλήσεις για λογοτεχνικές διαλέξεις στην Ουλμ, το Άουξμπουργκ και τη Νυρεμβέργη. Σταθμοί του ταξιδιού ήταν το Τούτλιγκεν, το Μπλάουμπόιρεν, η Ουλμ, το Άουξμπουργκ και το Μόναχο, όπου ο Έσσε είδε τον Καρλ Βάλεντιν και επισκέφτηκε τον Τόμας Μαν και τον Γιόαχιμ Ρίγκελνατς.

Βιογραφικά στοιχεία

Έρμαν Έσσε

Ο Έρμαν Έσσε γεννήθηκε στο Calw της Γερμανίας στα 1877. Βιβλιοπώλης στην αρχή, έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Στα 1904 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ, και αποκεί και πέρα κερδίζει το ψωμί του απ' τα γραφτά του. Στη Ροσάλντε (1914) εξετάζει τα προβλήματα του καλλιτέχνη, ο Κνουλπ (1915) είναι μια προσφορά στην αλητεία, ο Ντέμιαν (1919) αποτελεί μια ψυχαναλυτική μελέτη της αιμομειξίας, ενώ στο Νάρκισσος και Χρυσόστομος (1930) σκιαγραφεί τις δυο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, αντιπαραθέτοντας ένα μοναχό με έναν ηδονιστή. Ο Λύκος της Στέπας (1927) αντικαθρεπτίζει τη σύγχυση της σύγχρονης ύπαρξης, ενώ ο Μαγκίστερ Λούντι (1945) δεν είναι παρά μια ουτοπική φαντασία πάνω στο θέμα της απόσυρσης απ' τον κόσμο. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το Ταξίδι στην Ανατολή (1932), ένα απ' τα πρώτα βιβλία που κίνησαν στον 20ό αι. το ενδιαφέρον της Δύσης για την ανατολική φιλοσοφία και στάση ζωής.

Οι βασικές επιρροές στο έργο του Έσσε είναι, όπως ο ίδιος λέει: «Το χριστιανικό και απόλυτα αντεθνικιστικό πνεύμα των γονιών μου, η μελέτη των μεγάλων Κινέζων δασκάλων και η φυσιογνωμία του ιστορικού Γιάκομπ Μπούρκχαρντ».

Ο χρόνος δεν κατάφερε να μειώσει την αξία του έργου του Έσσε, που βασικό του θέμα είναι η ολόψυχη και εναγώνια προσπάθεια του ατόμου να χτίσει έναν ακέριο και αρμονικό εαυτό.

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, διαμαρτυρόμενος ενάντια στο μιλιταριστικό καθεστώς, εγκατέλειψε τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1962. Πήρε το Βραβείο Γκαίτε το 1946 και το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1947.




Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1946 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ