«Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνκσορ» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνκσορ

Δύο διηγήματα

Μετάφραση:
Μιράντα Θεοφίλου

Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνκσορ
  • ISBN: 978-960-03-6264-0
  • σελ. 152
  • Επανέκδοση
  • 18 Ιουνίου 2019
  • € 10,00

Περίληψη

Τα δύο αυτά τόσο διαφορετικά φαινομενικά διηγήματα έχουν κάτι το κοινό: την απεγνωσμένη προσπάθεια της απελευθέρωσης από κάθε είδους κοινωνικούς, οικογενειακούς και συναισθηματικούς δεσμούς. Και τα δύο είναι γραμμένα στο διάστημα μεταξύ 1919-1920, στο νέο ξεκίνημα που κάνει ο Έσσε –μετά από ένα νευρικό κλονισμό– στον ιταλικό τομέα της Ελβετίας, το Τεσίν, που αργότερα θα το κάνει και πατρίδα του. 

Την περίοδο αυτή την περιγράφει ο ίδιος σαν την πιο πλούσια, την πιο εκφραστική, την πιο φλογερή περίοδο της ζωής του. 

Στο πρώτο διήγημα ο Έσσε παίρνει την «Παιδική του Ψυχή», την ανασκαλεύει, την αναποδογυρίζει, την ταρακουνάει, την ψάχνει, την τιμωρεί, τη δικαιώνει. Κατορθώνει με το γράψιμό του να ξυπνήσει τα ίδια συναισθήματα σε όσους διαβάζουν την εμπειρία του αυτή και καταφέρνουν να τον νιώσουν πέρα από τα γραμμένα. 

Στο δεύτερο διήγημά του, «Το Τελευταίο Καλοκαίρι του Κλίνσκορ», ο ζωγράφος Κλίνσκορ προαισθάνεται το θάνατο που πλησιάζει. Γνωρίζει τα πάντα για την παροδικότητα του ανθρώπου και το χαμό του. Μέρες ολόκληρες γεμάτες θανάσιμη αγωνία, μέρες φλογισμένες και νύχτες γεμάτες έκσταση, μισότρελος και μεθυσμένος παλεύει με την εικόνα του, το πορτραίτο του εαυτού του, όμως κι εκείνο όλων των ανθρώπων, το τελευταίο του έργο. 

 

 

 «... Όμως το πιο ώριμο, το πιο πλούσιο, το πιο ιδιόμορφο έργο που ο “νέος” τούτος Έσσε έχει γράψει μέχρι σήμερα είναι η νουβέλα του “Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνσκορ”. Πρόκειται για ένα έργο που με πλήρη επίγνωση το αξιολογώ σαν ένα από τα σημαντικότερα έργα της νέας πρόζας. Εδώ, στο βιβλίο τούτο, επιτυγχάνεται κάτι το εκπληκτικό – η όραση αποκτά μια μαγική δύναμη και είναι σε θέση, με τη δύναμη της ίδιας της ψυχής, να δημιουργεί στα σκοτάδι μια αχνοτρέμουσα, φωσφορική λάμψη που ρίχνει φως στα μυστικά των δυνάμεων που δρουν και υπάρχουν βαθιά μέσα μας...» 

ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΚ

 

Βιογραφικά στοιχεία

Έρμαν Έσσε

Ο Έρμαν Έσσε γεννήθηκε στο Calw της Γερμανίας στα 1877. Βιβλιοπώλης στην αρχή, έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Στα 1904 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ, και αποκεί και πέρα κερδίζει το ψωμί του απ' τα γραφτά του. Στη Ροσάλντε (1914) εξετάζει τα προβλήματα του καλλιτέχνη, ο Κνουλπ (1915) είναι μια προσφορά στην αλητεία, ο Ντέμιαν (1919) αποτελεί μια ψυχαναλυτική μελέτη της αιμομειξίας, ενώ στο Νάρκισσος και Χρυσόστομος (1930) σκιαγραφεί τις δυο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, αντιπαραθέτοντας ένα μοναχό με έναν ηδονιστή. Ο Λύκος της Στέπας (1927) αντικαθρεπτίζει τη σύγχυση της σύγχρονης ύπαρξης, ενώ ο Μαγκίστερ Λούντι (1945) δεν είναι παρά μια ουτοπική φαντασία πάνω στο θέμα της απόσυρσης απ' τον κόσμο. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το Ταξίδι στην Ανατολή (1932), ένα απ' τα πρώτα βιβλία που κίνησαν στον 20ό αι. το ενδιαφέρον της Δύσης για την ανατολική φιλοσοφία και στάση ζωής.

Οι βασικές επιρροές στο έργο του Έσσε είναι, όπως ο ίδιος λέει: «Το χριστιανικό και απόλυτα αντεθνικιστικό πνεύμα των γονιών μου, η μελέτη των μεγάλων Κινέζων δασκάλων και η φυσιογνωμία του ιστορικού Γιάκομπ Μπούρκχαρντ».

Ο χρόνος δεν κατάφερε να μειώσει την αξία του έργου του Έσσε, που βασικό του θέμα είναι η ολόψυχη και εναγώνια προσπάθεια του ατόμου να χτίσει έναν ακέριο και αρμονικό εαυτό.

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, διαμαρτυρόμενος ενάντια στο μιλιταριστικό καθεστώς, εγκατέλειψε τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1962. Πήρε το Βραβείο Γκαίτε το 1946 και το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1947.




Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1946 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ