Αστυνομικά - noir

Η ηρεμία του ισχυρότερου
Φάιτ Χάινιχεν

Αλληλογραφία (1910-1955)

ΔΙΑΓΩΝΙΩΣ

Μετάφραση:
Γιώτα Λαγουδάκου

ISBN: 960-03-3373-4
σελ. 224
20 Φεβρουαρίου 2003
Εξαντλήθηκε

Sorry mate, won't work any more.

Περίληψη

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει εβδομήντα επιστολές, οι οποίες καλύπτουν σαράντα πέντε χρόνια συνεχούς αλληλογραφίας του Τόμας Μαν και του Έρμαν Έσσε, αποκαλύπτοντας την αμοιβαία εκτίμηση και τη βαθύτατη φιλία που με το πέρασμα του χρόνου αναπτύσσεται μεταξύ τους. Παράλληλα, οι επιστολές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, φωτίζοντας άλλοτε τα έργα τους και άλλοτε την πολιτικοκοινωνική τους στάση σε μια Γερμανία όπου ο ναζισμός αλλάζει την ίδια τη ζωή.

Βιογραφικά στοιχεία

Έρμαν Έσσε

Ο Έρμαν Έσσε γεννήθηκε στο Calw της Γερμανίας στα 1877. Βιβλιοπώλης στην αρχή, έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Στα 1904 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ, και αποκεί και πέρα κερδίζει το ψωμί του απ' τα γραφτά του. Στη Ροσάλντε (1914) εξετάζει τα προβλήματα του καλλιτέχνη, ο Κνουλπ (1915) είναι μια προσφορά στην αλητεία, ο Ντέμιαν (1919) αποτελεί μια ψυχαναλυτική μελέτη της αιμομειξίας, ενώ στο Νάρκισσος και Χρυσόστομος (1930) σκιαγραφεί τις δυο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, αντιπαραθέτοντας ένα μοναχό με έναν ηδονιστή. Ο Λύκος της Στέπας (1927) αντικαθρεπτίζει τη σύγχυση της σύγχρονης ύπαρξης, ενώ ο Μαγκίστερ Λούντι (1945) δεν είναι παρά μια ουτοπική φαντασία πάνω στο θέμα της απόσυρσης απ' τον κόσμο. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το Ταξίδι στην Ανατολή (1932), ένα απ' τα πρώτα βιβλία που κίνησαν στον 20ό αι. το ενδιαφέρον της Δύσης για την ανατολική φιλοσοφία και στάση ζωής.

Οι βασικές επιρροές στο έργο του Έσσε είναι, όπως ο ίδιος λέει: «Το χριστιανικό και απόλυτα αντεθνικιστικό πνεύμα των γονιών μου, η μελέτη των μεγάλων Κινέζων δασκάλων και η φυσιογνωμία του ιστορικού Γιάκομπ Μπούρκχαρντ».

Ο χρόνος δεν κατάφερε να μειώσει την αξία του έργου του Έσσε, που βασικό του θέμα είναι η ολόψυχη και εναγώνια προσπάθεια του ατόμου να χτίσει έναν ακέριο και αρμονικό εαυτό.

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, διαμαρτυρόμενος ενάντια στο μιλιταριστικό καθεστώς, εγκατέλειψε τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1962. Πήρε το Βραβείο Γκαίτε το 1946 και το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1947.