«Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια της αυτοσχέδιας ανάπτυξης (1957-1963)» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια της αυτοσχέδιας ανάπτυξης (1957-1963)

Τόμος ΣΤ´

Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια της αυτοσχέδιας ανάπτυξης (1957-1963)
  • ISBN: 960-03-4111-7
  • eudoxus logo Εύδοξος: 12866513
  • σελ. 476
  • 7 Νοεμβρίου 2005
  • Εξαντλήθηκε

Περίληψη

Στα χρόνια που ερευνά ο ΣΤ´ τόμος, η ποίηση αυξάνεται με τα έργα: Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο του Γ. Βαφόπουλου, Το πρόσωπο και το είδωλο του Γ. Θέμελη, Ο καθρέφτης του μεσονυκτίου της Ζωής Καρέλλη, πλουτίζεται, λίγο ή πολύ, με τα: Εν ανθηρώ έλληνι λόγω του Ν. Εγγονόπουλου, Γραπτά ή προσωπική μυθολογία (1936-1946) του Α. Εμπειρίκου, Ο χρόνος και το ποτάμι του Ν. Βρεττάκου, και αναβαθμίζεται με Το Άξιον Εστί και τις Έξη και μία τύψεις για τον ουρανό του Οδ. Ελύτη. Ο Γ. Ρίτσος αναδεικνύεται σε όλο το ποιητικό του εύρος, όπως φανέρωναν τα έργα: Χρονικό, Όταν έρχεται ο ξένος, 12 ποιήματα για τον Καβάφη, και προβαίνει στις συγκεντρώσεις: Ποιήματα (τόμ. Α´ και Β´). Ο Τ. Κ. Παπατσώνης εκδίδει την Εκλογή Β´. Στην πεζογραφία εκδίδονται τα έργα: Ο βραχόκηπος και Αναφορά στον Γκρέκο του Ν. Καζαντζάκη, Σέργιος και Βάκχος του Μ. Καραγάτση, Η κορομηλιά του Κοσμά Πολίτη, Ο ήλιος του θανάτου του Π. Πρεβελάκη, Μυστική ζωή του Άγγ. Τερζάκη, Η κερκόπορτα του Τ. Αθανασιάδη, Δημήτριος Γαβριήλ του Γ. Ν. Άμποτ, Στρόβιλος του Γ. Μπεράτη και Η τυφλόμυγα του Αλκ. Γιαννόπουλου. Κυκλοφορούν οι μελέτες: Δοκίμια κριτικής του Δ. Νικολαρεΐζη, Η μυθολογία της καβαφικής πολιτείας του Τ. Μαλάνου, Η νεώτερη ποίησή μας (τόμ. Α´ και Β´) του Γ. Θέμελη, Ο Καβάφης και η εποχή του του Στρ. Τσίρκα, που θα ανοίξει νέο κύκλο στις καβαφικές προσεγγίσεις και θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις.
Από άλλη πλευρά κοιταγμένο, την αναβάθμιση της λογοτεχνίας πραγματοποιούν οι άλλοτε νέοι, σήμερα πλέον ώριμοι, συγγραφείς με έργα στα οποία εικονογραφείται, αν εμπιστευθούμε την κρίση των πρεσβύτερων κριτικών, μια νέα κατάσταση ευδιάκριτα απέχουσα από το κατεστημένο πνευματικό πεδίο. Μπορούμε να υπογραμμίσομε τα έργα: Τα ποιήματα (1941-1956) και Η συνέχεια 3 του Μ. Αναγνωστάκη, Ποίηση, 1 του Δ. Π. Παπαδίτσα, Με το πρόσωπο στον τοίχο, Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο και Τα στίγματα του Μ. Σαχτούρη, Η έλαφος των άστρων και Ο υπνόσακος του Ν. Καρούζου. Από τους πεζογράφους διακρίθηκαν οι: Δ. Χατζής, Στρ. Τσίρκας, Σ. Πατατζής, Μ. Λαζαρίδης, Κ. Χατζηαργύρης, Μόνα Μητροπούλου, Σπ. Πλασκοβίτης, Ρένος Αποστολίδης, Ν. Κάσδαγλης, Αλ. Κοτζιάς, Ρ. Ρούφος, Α. Φραγκιάς, Τ. Κουφόπουλος, Τ. Αλαβέρας, Μ. Αλεξανδρόπουλος, Γαλάτεια Σαράντη, Π. Καλιότσος, Ν. Καχτίτσης, Τατιάνα Μιλλιέξ, Εύα Βλάμη, Κ. Ταχτσής. Από την επόμενη χρονικά σειρά των μεταπολεμικών ποιητών έτυχαν ευμενών κρίσεων οι: Ντ. Χριστιανόπουλος, Ν. Α. Ασλάνογλου, Κική Δημουλά, Β. Λεοντάρης, Α. Ζακυθηνός, Μ. Μέσκος, Θ. Γκόρπας. Από τη δεύτερη μεταπολεμική γενιά των πεζογράφων ξεχώρισαν οι: Β. Βασιλικός, Μ. Κουμανταρέας, Xρ. Μηλιώνης, Θ. Βαλτινός, Π. Αμπατζόγλου, Γ. Χειμωνάς, Τ. Καζαντζής, Κωστούλα Μητροπούλου.

Βιογραφικά στοιχεία

Αλέξανδρος Αργυρίου

Ο Αλέξανδρος Αργυρίου, ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Κουμπή, γεννήθηκε το 1921 στην Αλεξάνδρεια, και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1927, οπότε εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Το 1930 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και εργάστηκε εκπονώντας μελέτες για το οπλισμένο και προεντεταμένο σκυρόδεμα (1947-1948 και 1950-1992).

Εμφανίστηκε ως κριτικός λογοτεχνίας το 1947. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά: Ελεύθερα Γράμματα, Ποιητική Τέχνη, Αγγλοελληνική Επιθεώρηση, Καινούρια Εποχή, Επιθεώρηση Τέχνης, Εποχές, η λέξη, Το Δέντρο, Γράμματα και Τέχνες, Νέα Εστία, Εντευκτήριο, Πόρφυρας, Αντί και με τις εφημερίδες: Δημοκρατικός Τύπος, Δημοκρατική, Η Ημέρα, Μεσημβρινή, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία. Δημοσίευε τακτικά επιφυλλίδες στην εφημερίδα Το Βήμα (1971-1973 και 1979-1985) και κριτική βιβλίου στην εφημερίδα Τα Νέα (1985).

Συμμετείχε στην επταμελή συντακτική επιτροπή των συμμείκτων τόμων Δεκαοχτώ Κείμενα (1970) και Νέα Κείμενα, 1 και 2 (1971), και στην τριμελή επιτροπή του περιοδικού η Συνέχεια (1973). Υπήρξε συνεργάτης της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα και του Παγκόσμιου Βιογραφικού Λεξικού της Εκδοτικής Αθηνών. Επίσης στον ΙΣΤ΄ τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους έγραψε το λήμμα «Η ελληνική λογοτεχνία από το 1941 και έπειτα». Το 1993-1994 δίδαξε επί εξάμηνο, ως επισκέπτης καθηγητής, «Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου» στο Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (Ρέθυμνο). Το 1984 βραβεύτηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου για το βιβλίο του Διαδοχικές αναγνώσεις Ελλήνων υπερρεαλιστών και το 1998 έλαβε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του. Το 1999 αναγορεύθηκε, από τη Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Φιλολογίας) του Α.Π. Θεσσαλονίκης, επίτιμος διδάκτορας, ως κριτικός και γραμματολόγος.

Έχουν εκδοθεί τα έργα του: Νεωτερικοί ποιητές του Μεσοπολέμου (1979), Διαδοχικές αναγνώσεις Ελλήνων υπερρεαλιστών (1983), Ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς (Μελέτη και ανθολόγηση) (1983), Αναψηλαφήσεις σε δύσκολους καιρούς (1986), Δεκαεπτά κείμενα για τον Σεφέρη (1986), Εισαγωγή στη μεταπολεμική πεζογραφία (1988), Κείμενα περί κειμένων (1995), Οριακά και μεταβατικά έργα Ελλήνων πεζογράφων (1996), Ανοιχτοί λογαριασμοί στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη (1998), Μανόλης Αναγνωστάκης, Νοούμενα και υπονοούμενα της ποίησής του (2004), Κ.Γ. Καρυωτάκης, Τα ανοιχτά προβλήματα της ποίησης και της ζωής του (2007), Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια 1918-1974 / 2007, (τόμοι Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄) (2001-2007).

Πέθανε το 2009.




Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1998 ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ