«Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες

Μυθιστόρημα

Μετάφραση:
Τατιάνα Ραπακούλια

Μακέτα εξωφύλλου: Αντώνης Αγγελάκης

Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες
  • ISBN: 978-960-03-5227-6
  • σελ. 248
  • 15 Δεκεμβρίου 2010
  • € 13,78

Περίληψη

Ένας Περουβιανός επισκέπτεται μια έκθεση φωτογραφιών του Αμαζονίου σε μια κάπως μυστήρια γκαλερί της Φλωρεντίας. Η φωτογραφία ενός «ιστορητή» από τη φυλή Ματσιγκένγκα θα του τραβήξει την προσοχή και θα του θυμίσει έναν παλιό φίλο από τη Λίμα ο οποίος εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη πίσω του. Οι μνήμες γίνονται όλο και πιο δυνατές, και τα δύο πρόσωπα αφηγούνται, ο καθένας με τον τρόπο του και τη δική του προσωπική γλώσσα, την ίδια ιστορία, ξεδιπλώνοντας κάθε φορά τις φανερές και κρυφές πλευρές της. Οι δύο αφηγήσεις εναλλάσσονται μεταξύ τους αποκαλύπτοντας το μυστήριο που πάντα δένει τους αρχέγονους μύθους με την κοινωνία και τους μηχανισμούς της, και την επίδρασή τους στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες, ένα από τα πιο σημαντικά και πρωτότυπα έργα του σπουδαίου νομπελίστα συγγραφέα, μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Βιογραφικά στοιχεία

Μάριο Βάργκας Λιόσα

Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ισπανόφωνους συγγραφείς της εποχής μας, παγκόσμιας εμβέλειας. Γεννήθηκε στην Αρεκίπα του Περού, στις 28 Μαρτίου 1936. Σπούδασε Λογοτεχνία και Νομικά στην πατρίδα του, και ύστερα έκανε το διδακτορικό του στη Μαδρίτη. Αργότερα έζησε στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Βαρκελώνη. Με το βιβλίο του H πόλη και τα σκυλιά, το μυθιστόρημα με το οποίο, το 1963, κέρδισε το Βραβείο Biblioteca Breve και το Βραβείο Κριτικής, απέκτησε διεθνή αναγνώριση και έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς και διάσημους εκπροσώπους του λεγόμενου «el boom» («της έκρηξης») της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Παράλληλα, είχε μια πολυκύμαντη πολιτική καριέρα, η οποία κορυφώθηκε με την υποψηφιότητά του για την Προεδρία του Περού στις εκλογές του 1990. Το εκτεταμένο δημιουργικό του έργο, που χαρακτηρίζεται από έντονο πειραματισμό και καινοτόμες υφολογικές και αφηγηματικές κατευθύνσεις, θεωρείται από τα πλέον αρραγή και ολοκληρωμένα μεταξύ των συγγραφέων της δικής του γενιάς. Υπήρξε, επιπροσθέτως, εξαιρετικός δοκιμιογράφος και διεισδυτικός κριτικός. Του απονεμήθηκαν αναρίθμητα βραβεία, μεταξύ αυτών, το Βραβείο Πρίγκιπας των Αστουριών το 1986, το Βραβείο Θερβάντες το 1994 και το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010, που συνιστά και την ύψιστη οικουμενική τιμή για έναν συγγραφέα. Η Σουηδική Ακαδημία, σε μια αξιομνημόνευτη επιλογή της, τον βράβευσε «για την ευφυή χαρτογράφηση των δομών της εξουσίας και τις αποκαλυπτικές εικόνες αντίστασης, εξέγερσης και τελικής ήττας του ατόμου». Το 2023 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 13 Απριλίου 2025, στη Λίμα του Περού, σε ηλικία 89 ετών. Ο κύριος όγκος του έργου του κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, με τίτλο Σας αφιερώνω τη σιωπή μου (Le dedico mi silencio, 2023), σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου από τα ισπανικά, θα βρίσκεται σύντομα στα βιβλιοπωλεία. Ετοιμάζονται επίσης άλλα δύο πρόσφατα μυθιστορήματά του, Tiempos recios (Άγριοι καιροί, 2019) και Cinco esquinas (2016).




Βιβλιογραφία

Βραβεία

  • 1994 ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ
  • 1967 ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟ ΡΟΜΟΥΛΟ ΓΚΑΛΙΕΓΟΣ
  • 2010 ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Συνεντεύξεις

Κριτικές