Σας αφιερώνω τη σιωπή μουΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΜυθιστόρημαΜετάφραση: |
|
Sorry mate, won't work any more.
Η ιστορία του ανθρώπου που ονειρεύτηκε μια χώρα ενωμένη από τη μουσική κι έχασε τα λογικά του προσπαθώντας να αποτυπώσει αυτή τη χίμαιρα στο τέλειο βιβλίο. Το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του σπουδαίου λατινοαμερικανού νομπελίστα συγγραφέα
Ο Τόνιο Ασπιλκουέτα μοιράζει τις μέρες του ανάμεσα στη δουλειά, την οικογένεια και το μεγάλο του πάθος: την κρεολική μουσική. Μια πρόσκληση προκειμένου να πάει να ακούσει έναν άγνωστο κιθαρίστα, τον Λάλο Μολφίνο, του αλλάζει τη ζωή. Ο αινιγματικός και εξαιρετικά ταλαντούχος μουσικός επιβεβαιώνει αυτό που ο Τόνιο ήδη διαισθανόταν: η αγάπη του για την περουβιανή παραδοσιακή μουσική οφείλεται σε κάτι περισσότερο από την απλή τέρψη της ακρόασής της.
Σε ένα Περού κατακερματισμένο και ισοπεδωμένο από τη βία του «Φωτεινού Μονοπατιού», η κρεολική μουσική πιθανόν να μην είναι απλώς και μόνο το στοιχείο ταυτότητας ενός ολόκληρου λαού και έκφραση του φανταγμού της («της μεγαλύτερης συνεισφοράς του Περού στον παγκόσμιο πολιτισμό», όπως πιστεύει εκείνος), αλλά κι ένα στοιχείο ικανό να προκαλέσει μια κοινωνική επανάσταση, ικανό να ανατρέψει τις προκαταλήψεις και να ενώσει ολόκληρη τη χώρα σε μια αγκαλιά συμπερίληψης και αδελφοσύνης.
Είναι πολύ πιθανό η δεξιοτεχνία του Λάλο Μολφίνο να έχει να κάνει με όλα αυτά, οπότε ο Τόνιο αποφασίζει να ταξιδέψει στον τόπο καταγωγής του, να αναζητήσει την ιστορία του, την οικογένειά του και τους έρωτές του, το πώς έγινε κιθαρίστας. Και σκοπεύει επίσης να γράψει ένα βιβλίο στο οποίο θα ασχοληθεί με αυτή την ιδέα που έχει θεριέψει στο μυαλό του έπειτα από την ανακάλυψη αυτού του εξαιρετικού μουσικού.
Η μυθοπλασία και το δοκίμιο συγχωνεύονται αριστοτεχνικά σε αυτό το μυθιστόρημα στο οποίο ο περουβιανός νομπελίστας συγγραφέας καταπιάνεται για άλλη μια φορά με το θέμα των ουτοπιών. Αυτό άλλωστε είναι ο απώτερος σκοπός του Τόνιο Ασπιλκουέτα: η ουτοπία της δημιουργίας, με όχημα την τέχνη, μιας χώρας ιδεώδους και ιδεατής...