Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΕπιμέλεια: Θανάσης Θ. ΝιάρχοςΣτο εξώφυλλο έργο του Σωτήρη Σόρογκα. |
|
Sorry mate, won't work any more.
Ακόμα και η πιο σκοτεινή ή σιβυλλική φράση, που με δυσκολία θα αποκρυπτογραφούσες το περιεχόμενό της, ενώ όταν εκστομίστηκε ως λόγος προφορικός δεν χρειαζόταν κανενός είδους εξήγηση για όσους έτυχε να την ακούσουν, μπορεί να σταθεί μια θαυμάσια αφορμή για να γραφούν κείμενα ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα που την περιέχουν και την ολοκληρώνουν άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα. Όπως ακριβώς και η φράση «Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα».
Μένει έκπληκτος κανείς διαβάζοντας τα κείμενα του βιβλίου αυτού, γιατί μια φράση που θα έμενε μετέωρη και μόνη μέσα στον κόσμο λειτούργησε όπως η πέτρα που ρίχνουμε στο νερό, προκαλώντας επάλληλα κύματα ενός λόγου αποκαλυπτικού, ώστε να συμπεραίνουμε πως όσο αυθαίρετη και αν μοιάζει μια σκέψη, το αποτέλεσμά της είναι πάντα κάτι το συντεταγμένο και κυρίως το λογοτεχνικά υγιές.
Και επιπλέον ότι η αφορμή προκειμένου να γραφεί ένα κείμενο μπορεί να λειτουργήσει και ως πρόκληση για να διαβαστεί με μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο Γιώργος Γκόζης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. με μεταπτυχιακό τίτλο στην Εκκλησιαστική Ιστορία, Χριστιανική Γραμματεία, Αρχαιολογία και Τέχνη και ειδίκευση στην Αγιολογία. Μιλάει αγγλικά, ρωσικά και σερβοκροατικά. Έχει εκπροσωπήσει πεζογραφικά την Ελλάδα στην 9η Bienalle Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου (Ρώμη, 1999). Έργο του έχει συμπεριληφθεί στο αναλόγιο του Κ.Θ.Β.Ε. «Ανασκαφή 1» για τη θεατρική σεζόν 2015-2016. Από το 2016 είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αλβανικά και τα σουηδικά. Κατά καιρούς έχει αποσπάσει διάφορες λογοτεχνικές διακρίσεις, όπως το Α΄Βραβείο Διηγήματος για τα ογδοντάχρονα της Γ.Σ.Ε.Ε. (2003), το Α΄Βραβείο Διαγωνισμού Διηγήματος της Ελευθεροτυπίας (2001), το Α΄Βραβείο Λογοτεχνικού Διαγωνισμού του περιοδικού Elle (2000) και το Α΄Βραβείο Διηγήματος της Ε.Λ.Θ. (1999).
Προσωπικά έργα: Γκουανό, νουβέλα, Πόλις, 2016, Αφήστε με να ολοκληρώσω, διηγήματα, Πόλις, 2014, Ο νυχτερινός στο βάθος, διηγήματα, Νεφέλη, 2002 (βραχεία λίστα Κρατικών Βραβείων πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα).
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: Ενδοσκεληδόν, Ζήτρος, 2008, Δεκατρείς νέοι συγγραφείς, Νεφέλη, 2002, 20+1 Ιστορίες (από το διαγωνισμό του Elle 2000), Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000.
Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1938. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, μυθιστορήματα, έμμετρα παραμύθια και τους πρώτους τέσσερις τόμους του Θεάτρου στην Ερμούπολη τον 20ό αιώνα. Παράλληλα ασχολήθηκε με το τραγούδι. Έγραψε στίχους σε 350 τραγούδια. Έφυγε από τη ζωή το 2018.
Ο Σπύρος Μαντζαβίνος γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1995. Σπούδασε για ένα χρόνο στο Tübingen της Γερμανίας ιστορία και αρχαία ελληνικά. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Σκηνοθεσίας της Σχολής Σταυράκου.
Ο Μιχάλης Μοδινός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Θεωρητικός και ακτιβιστής του οικολογικού κινήματος, δούλεψε ως περιβαλλοντολόγος, γεωγράφος και μηχανικός στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην ελληνική περιφέρεια. Συνεργάστηκε με διεθνείς οργανισμούς και δίδαξε σε ποικίλα ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο. Υπήρξε ιδρυτής και εκδότης της Νέας Οικολογίας, πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και διευθυντής του Διεπιστημονικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Ερευνών (ΔΙΠΕ). Στο δοκιμιακό-ερευνητικό του έργο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα βιβλία Μύθοι της Ανάπτυξης στους Τροπικούς, Από την Εδέμ στο Καθαρτήριο, Τοπογραφίες, Το Παιγνίδι της Ανάπτυξης, Παγκοσμιοποίηση και Περιβάλλον και Η Αρχαιολογία της Ανάπτυξης. Στο μυθοπλαστικό τα βιβλία Χρυσή Ακτή, Ο Μεγάλος Αμπάι, Επιστροφή (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Η Σχεδία (Ειδική Διάκριση Επιτροπής Κρατικών Βραβείων και ελληνική υποψηφιότητα για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας), Άγρια Δύση, Τελευταία Έξοδος: Στυμφαλία, Εκουατόρια (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και Βραβείο του περιοδικού Literature, Το Πλέγμα, Παραγουάη και Τα θαύματα του κόσμου (Βραβείο Πεζογραφίας του περιοδικού Χάρτης). Την τελευταία εικοσαετία συνεργάζεται ως κριτικός βιβλίου με την εφημερίδα Τα Νέα και ποικίλα λογοτεχνικά περιοδικά.
O Θανάσης Θ. Νιάρχος γεννήθηκε στον Bόλο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Γαλλική Φιλολογία. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Ποίηση: Εικοσιτέσσερα νυχτερινά τραγούδια (1970) και Έρως έρωτας (1979). Δοκίμια: Η ανθρώπινη ανησυχία (1973), Κατά μέτωπο (1980), O αόρατος χρόνος (1988), Ημερολόγιο μιας διαμαρτυρίας (1999), O έρωτας για τους άλλους (1999), Καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής (1999), Για τον Άγγελο Τερζάκη (2002). Συνομιλίες με εκπροσώπους των ελληνικών γραμμάτων με τους τίτλους Πραγματογνωμοσύνη της εποχής (1976) και Tα παιδικά μου χρόνια (2003). Aπό το 1981 ως το 2011 εξέδιδε μαζί με τον Αντώνη Φωστιέρη το λογοτεχνικό περιοδικό η λέξη. Έχει την επιμέλεια της σειράς «Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί» των Εκδόσεων Καστανιώτη, στην οποία φιλοξενούνται κείμενα σημαντικών δημιουργών του νεοελληνικού πολιτισμού. Έχει μεταφράσει βιβλία των Κάφκα, Μίλερ, Λούθερ Κινγκ, Κοκτώ κ.ά. Είναι επίσης συνεργάτης της εφημερίδας Tα Νέα.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης γεννήθηκε το 1953 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται εδώ και δεκαέξι χρόνια σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, κι έγραψε σενάρια για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και για τον κινηματογράφο. Έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά. Έγραψε τα βιβλία Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό, 1989, Η ψίχα της μεταλαβιάς, 1991, Η στενωπός των υφασμάτων, 1992, Πάλι κεντάει ο στρατηγός, 1996. Διηύθυνε τα περιοδικά Θ-97 και Τάμαριξ και ήταν στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΕΠΤΑ του Οργανισμού «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997».
Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, πολωνικά, ολλανδικά και σουηδικά. Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα γερμανικά βιβλίο με μεταφράσεις διηγημάτων του και με γενικό τίτλο Ο εισαγγελέας εν ομίχλη, ενώ πρόκειται σύντομα να εκδοθεί στην ίδια γλώσσα και στα ολλανδικά το Πάλι κεντάει ο στρατηγός. Το βιβλίο του Η στενωπός των υφασμάτων τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 1993 και το περιοδικό Θ-97, που διηύθυνε, με το Βραβείο Ιπεκτσί 1995.
Ο Σωτήρης Σόρογκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε με κρατική υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1961. Το 1972 έλαβε ετήσια προσωπική χορηγία του Ιδρύματος Ford. Έχει πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και σε διεθνείς εκδηλώσεις οργανωμένες από το Υπουργείο Πολιτισμού, την Εθνική Πινακοθήκη, την Πινακοθήκη Πιερίδη και ιδιωτικές αίθουσες τέχνης (σε Τόκιο, Βρυξέλλες, Δουβλίνο, Σάο Πάολο, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Ρώμη, Βασιλεία κ.α.).
Δίδαξε χρώμα και σχέδιο στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από το 1964 έως το 2003. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού θεωρίας της τέχνης Σπείρα.
Το 2010 μετείχε στην ίδρυση της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, καθώς και στην έκδοση του περιοδικού Νέος Ερμής ο Λόγιος, του οποίου είναι και μέλος της συντακτικής επιτροπής. Τον ίδιο χρόνο έξι μεγάλες συνθέσεις του τοποθετήθηκαν στον Σταθμό Λαρίσης του αθηναϊκού Μετρό.
Για το ζωγραφικό του έργο έχουν γραφτεί μελέτες, άρθρα, κριτικές και πέντε μονογραφίες.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Αθηνών, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Ίδρυμα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ρόδου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες και αλλού.
Το 2004 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο της καλλιτεχνικής του προσφοράς και το 2019 του απενεμήθη από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το παράσημο του Ταξιάρχη της Τιμής. Μετά το 2010 οι μεγαλύτερες εκθέσεις του είναι:
2010: Στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Λεωνίδα Μακρή στα Τρίκαλα.
2011: Στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα.
2014: Στην γκαλερί Citronne στον Πόρο.
2016: Στο Ίδρυμα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη στην Αθήνα.
2018: Στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
2019: Στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης στη Ρόδο.
2021: Στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης.
2022: Στο Ίδρυμα Γουλανδρή στην Αθήνα.
2023: Στο Πολιτιστικό Ίδρυμα του Δήμου Αλίμου.
Ο Βαγγέλης Χρόνης γεννήθηκε το 1947 στη Σταυρούπολη Ξάνθης. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα στο Oxford School of English και Ναυτιλιακά στο City of London Polytechnic. Είναι υψηλό στέλεχος του Ομίλου Λάτση από το 1971 και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Λάτση. Το 1999 δημοσιεύονται για πρώτη φορά ποιήματά του (Ο σύμμαχος χρόνος, Εκδόσεις Στοχαστής). Από τότε έχουν εκδοθεί άλλες έντεκα ποιητικές του συλλογές από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, καθώς και κείμενά του σε συλλογικά έργα, ενώ το βιβλίο του Νέοι στον Άδη απέσπασε το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2007 (το 2008 κυκλοφόρησε σε CD από τη Minos EMI – απαγγελία Βαγγέλη Χρόνη, μουσική Θάνου Μικρούτσικου, εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον Αλέκο Φασιανό). Το 2016 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο Odysseus Awards, στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης στο πλαίσιο του 9ου ετήσιου London Greek Film Festival. Τον Σεπτέμβριο του 2017 το μονόπρακτό του Και τώρα τι κάνουμε παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης, στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου – Analogio Festival, με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Καφετζόπουλο και σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα. Ποιήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο. Είναι Άρχων Μαΐστωρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τιμηθείς για την κοινωφελή του δράση.
Στις 20 Μαΐου 2019, στην έκθεση «Αλέκος Φασιανός – Βαγγέλης Χρόνης: 30 χρόνια φιλίας. Ζωγραφική και ποίηση», που εγκαινιάστηκε στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη και διήρκεσε έως τις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, παρουσιάστηκε το πολύτιμο αρχείο του ποιητή, με χειρόγραφα, επιστολές, ανέκδοτες φωτογραφίες και πρώτες εκδόσεις, παράλληλα με σημαντικά έργα του μεγάλου καλλιτέχνη, που αποκαλύπτουν το προσωπικό ζωγραφικό του ύφος, τη βαθιά του αναζήτηση για το ωραίο και τη σχέση του με τον ποιητικό κόσμο του Βαγγέλη Χρόνη και φανερώνουν τον κοινό χρόνο της συνεχούς και αμείωτης δημιουργικής τους δράσης –τριάντα χρόνια στη διάρκεια των οποίων οι δυο τους εναλλάσσουν λέξεις με εικόνες– δείχνοντας, για πρώτη φορά στο σύνολό της, την πολυεπίπεδη εποικοδομητική τους συνεργασία.
Ποιητικές Συλλογές
Σύμμαχος χρόνος (Στοχαστής, 1999)
Μη ρωτάς για το αύριο. Σήμερα είσαι μια εικόνα του χθες, λεύκωμα 6 ποιημάτων από τον Σύμμαχο χρόνο. (Μίμνερμος, 2003, εικονογράφηση Αλέκου Φασιανού)
Νέοι στον Άδη (2005). Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Δεκέμβριος 2007
Νέοι στον Άδη / Youth in Hades (μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, 2008)
Ένα χωνάκι θλίψη (2010)
Η ευθύνη του Μαΐου (2014)
Ένα χωνάκι θλίψη / A cornet of sorrow (μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, 2016)
Τα αγάλματα και οι ψυχές (2016)
Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα (2017)
Το αρχαίο κεραμίδι (2018)
Το φως της σκιάς (2019)
Μελλοντική ελευθερία (2020)
Εκδόσεις: Θεμιστοκλέους 104, 10681 Αθήνα. Τηλ. 210 3301208, fax. 210 3822530, info@kastaniotis.com
Βιβλιοπωλείο: Ζαλόγγου 11, 10678 Αθήνα. Τηλ. 210 3816310, fax. 210 3801331
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα - Όροι & Προϋποθέσεις