«Η πρώτη μακροχρόνια ελληνοτουρκική διένεξη» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Η πρώτη μακροχρόνια ελληνοτουρκική διένεξη

Στο εξώφυλλο η Κωνσταντινούπολη σε γκραβούρα του 19ου αιώνα
Μακέτα: Αντώνης Αγγελάκης

Η πρώτη μακροχρόνια ελληνοτουρκική διένεξη
  • ISBN: 960-03-1631-7
  • eudoxus logo Εύδοξος: 58654
  • σελ. 328
  • 7 Μαΐου 1996
  • € 21,20

Περίληψη

Η άποψη για την ένταξη της Τουρκίας στην κοινωνία των ευρωπαϊκών κρατών διαμορφώθηκε τη δεκαετία 1850-1860 και προνοούσε την παροχή υποστήριξης προς τις ευρωπαΐζουσες πολιτικές δυνάμεις της, για να μπορέσουν να επικρατήσουν σε βάρος των φανατικών συντηρητικών και να οδηγήσουν τη χώρα στον εξευρωπαϊσμό. Ιδιαίτερα μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, στα πλαίσια της πολιτικής του εξευρωπαϊσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πολλές φορές θυσιάστηκαν τα δίκαια των λαών του πολυεθνικού πληθυσμιακού μωσαϊκού των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Έλληνα επιτετραμμένου στην Κωνσταντινούπολη το 1858, ο οποίος επισημαίνει τις απόψεις των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών δυνάμεων που συνέκλιναν ότι «η Τουρκία εις το εξής είναι ανάγκη πάσα να έχη πάντοτε δίκαιον, διότι άλλως το οικοδόμημα της Συνθήκης της 30 Μαρτίου (1856) δεν στηρίζεται».

Η μελέτη της ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη για την κατανόηση της κατάστασης που επικρατεί σήμερα ανάμεσα στις δύο χώρες. Χρόνιες προκαταλήψεις, διπλωματικές αντιπαραθέσεις συχνά για ασήμαντες αφορμές και δημιουργία προβλημάτων οριοθέτησαν την πορεία των ελληνοτουρκικών διαφορών, που κορυφώθηκαν και επεκτάθηκαν επανειλημμένα σε ένοπλες αναμετρήσεις.

Ένα από τα πρώτα προβλήματα που δημιούργησε για πολλά χρόνια τριβές και αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα υπήρξε το ζήτημα της εθνικότητας, της αναγνώρισης δηλαδή της ιθαγένειας των Ελλήνων υπηκόων που διαβιούσαν στην Τουρκία.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιώργος Γεωργής

Ο Γιώργος Γεωργής είναι ιστορικός και διπλωμάτης. Πτυχιούχος και διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε Νεότερη Ελληνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μορφωτικός ακόλουθος στην Αθήνα για δεκαέξι χρόνια και ιδρυτής του Σπιτιού της Κύπρου. Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα στην περίοδο 2005-2010.

Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας, με εύφημη μνεία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου για την πολιτιστική του δράση.

Είναι μέλος του Δ.Σ. του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Κακογιάννη στην Αθήνα και ιδρυτικό μέλος της Ιονικής Ακαδημίας.

Ασχολείται με την ελληνική ιστορία του δέκατου ένατου αιώνα και ιδιαίτερα με την καποδιστριακή περίοδο, τον διπλωμάτη Γιώργο Σεφέρη και με το εθνικό κίνημα στην Κύπρο.




Βιβλιογραφία