«Αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι της Ελληνικής Επανάστασης» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι της Ελληνικής Επανάστασης

Το εξώφυλλο βασίστηκε σε επεξεργασία του έργου του Χοσέ Χιμένεθ Αράντα Σκλάβα προς πώληση, 1897, Μουσείο του Πράδο. Σύνθεση: Κλαίρη Σταμάτη.

Αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι της Ελληνικής Επανάστασης
  • ISBN: 978-960-03-6819-2
  • σελ. 592
  • 31 Οκτωβρίου 2022
  • € 25,01

Περίληψη

Οι μεγαλύτερες δοκιμασίες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης υπήρξαν οι σφαγές και οι αιχμαλωσίες. Η Τριπολιτσά, η Χίος, η Νάουσα, η Κάσος, τα Ψαρά και το Μεσολόγγι υπήρξαν χώροι ομαδικής εξόντωσης αμάχων και αιχμαλωσίας άλλων. Οι άντρες εκτελούνταν συνήθως άμεσα –εκτός ελαχίστων, που μπορούσαν να ανταλλαγούν ή να αποφέρουν λύτρα–, ενώ τα γυναικόπαιδα οδηγούνταν στα σκλαβοπάζαρα. Η πώλησή τους αποτελούσε προσοδοφόρα επιχείρηση, τα έσοδα της οποίας χρηματοδοτούσαν τον πόλεμο. Οι τούρκοι πασάδες και ο Ιμπραήμ συνέλαβαν και κράτησαν ως δούλους ή πώλησαν στα σκλαβοπάζαρα χιλιάδες άτομα, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Από το 1827 αρχίζει η αγωνιώδης προσπάθεια απελευθέρωσης των αιχμαλώτων και η αναζήτησή τους από συγγενείς, που κορυφώνεται επί Καποδίστρια.
Στο βιβλίο παρατίθενται αιτήσεις για βοήθεια και άλλα έγγραφα προς τις ελληνικές Αρχές και κυρίως προς τον Κυβερνήτη, ώστε να γίνει δυνατή η απελευθέρωση και ο επαναπατρισμός των αιχμαλώτων. Οι αναφορές των συγγενών περιέχουν συγκλονιστικές πληροφορίες για τη σύλληψη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο, την Αλβανία ή τη Μακεδονία αλλά και σε απόμακρα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τους αναζητούν συνήθως οι μανάδες τους ή άλλοι συγγενείς, που δηλώνουν πρόθυμοι να υποστούν τις δοκιμασίες ενός μεγάλου ταξιδιού, προκειμένου να βρουν τα παιδιά ή τα αδέλφια τους. Αντίστοιχα, κάποιοι Οθωμανοί ζητούν τη βοήθεια του Καποδίστρια για την ανεύρεση συγγενών τους που είχαν παραμείνει στην Ελλάδα.
Καρπός πολύχρονης έρευνας, το βιβλίο αναδεικνύει μια από τις τραγικότερες πτυχές της Επανάστασης: την τύχη των χιλιάδων αιχμαλώτων και την αγωνιώδη προσπάθεια των συγγενών τους για τον εντοπισμό και την απελευθέρωσή τους.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιώργος Γεωργής

Ο Γιώργος Γεωργής είναι ιστορικός και διπλωμάτης. Γεννήθηκε το 1948 στο Παραλίμνι της Κύπρου. Απόφοιτος και διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διετέλεσε πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα με παράλληλη διαπίστευση στη Βουλγαρία, Ρουμανία και Αλβανία από το 2005 μέχρι το 2010. Ίδρυσε το «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα, του οποίου υπήρξε ο πρώτος διευθυντής υπηρετώντας στη θέση αυτή δεκαπέντε χρόνια. Δίδαξε Νεότερη Ελληνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου. Είναι αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα, ιδρυτικό μέλος της Ιονικής Ακαδημίας 1808, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και εκδότης του περιοδικού «Η Δέλτος».

Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας, με εύφημο μνεία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου της Κυπριακής Δημοκρατίας.




Βιβλιογραφία