«Για την Ελένη» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Για την Ελένη

Από τον Όμηρο στον Σεφέρη και επέκεινα

Στο εξώφυλλο: σύνθεση της Κλαίρης Σταμάτη με την προτομή της Ωραίας Ελένης του Αντόνιο Κανόβα και την Ειρήνη Παπά (Ωραία Ελένη) από την ταινία Τρωάδες του Μιχάλη Κακογιάννη.

Για την Ελένη
  • ISBN: 978-960-03-7316-5
  • Σκληρό εξώφυλλο
  • σελ. 432
  • Υπό έκδοση

Περίληψη

Ο πολυδαίδαλος μύθος της Ελένης διατρέχει σχεδόν όλη την αρχαία γραμματεία. H ωραία, θεία γυναίκα στον Όμηρο και αμφιλεγόμενη παρουσία στους τραγικούς είναι η αιτία της καταστροφής της Τροίας αλλά και το μοιραίο θύμα των Θεών. Το βιβλίο ιχνηλατεί την παρουσία και τον ρόλο της στα ομηρικά έπη και στους τραγικούς αλλά και στους λυρικούς ποιητές, στους ρήτορες και στους σοφιστές, στους ποιητές των ελληνιστικών χρόνων και της λατινικής και της βυζαντινής γραμματείας, προσφέροντας ένα γοητευτικό ταξίδι στον κόσμο της Ελένης.

Στα νεότερα χρόνια η Ελένη δεν είναι μόνο η πανέμορφη μοιραία γυναίκα του τρωικού κύκλου. Γίνεται πρότυπο και Ιδέα. Κορυφαίοι ευρωπαίοι ποιητές, όπως ο Ρονσάρ, ο Ντ’ Αννούτσιο, ο Απολλιναίρ, ο Γέητς, ο Μπωντλαίρ, ο Ρεμπώ, ο Μαντελστάμ και άλλοι πολλοί υμνούν το κάλλος, τις περιπέτειες και τον ρόλο της. Στη νεότερη ελληνική ποίηση πρώτος ο Παλαμάς και στη συνέχεια ο Καζαντζάκης, ο Σικελιανός, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Σινόπουλος, ο Χαραλαμπίδης και άλλοι παλαιότεροι και νεότεροι ποιητές πήραν στον στίχο τους την Ελένη, άλλοτε υμνητικά και άλλοτε αφοριστικά, για να διατρέξουν σύγχρονους συμβολισμούς και να διατυπώσουν πικρές αλήθειες.

Στην Ελένη του Σεφέρη, ο ποιητής και ο αφηγητής Τεύκρος αυτοβιογραφούνται και μέσα από παραλληλισμούς άμεσους ή συσχετισμούς υπαινικτικούς οδηγούνται στην ταύτιση, συνειδητοποιώντας τη μοίρα τους και το τραγικό αδιέξοδο, στο οποίο κατέληξαν ύστερα από την πολεμική τους περιπέτεια και τη μεταπολεμική περιπλάνησή τους.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιώργος Γεωργής

Ο Γιώργος Γεωργής είναι ιστορικός και διπλωμάτης. Γεννήθηκε το 1948 στο Παραλίμνι της Κύπρου. Απόφοιτος και διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διετέλεσε πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα με παράλληλη διαπίστευση στη Βουλγαρία, Ρουμανία και Αλβανία από το 2005 μέχρι το 2010. Ίδρυσε το «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα, του οποίου υπήρξε ο πρώτος διευθυντής υπηρετώντας στη θέση αυτή δεκαπέντε χρόνια. Δίδαξε Νεότερη Ελληνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου. Είναι αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα, ιδρυτικό μέλος της Ιονικής Ακαδημίας 1808, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και εκδότης του περιοδικού «Η Δέλτος».

Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας, με εύφημο μνεία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου της Κυπριακής Δημοκρατίας.




Βιβλιογραφία