«Το Κάλεσμα της Θεονύφης» | Εκδόσεις Καστανιώτη

Το Κάλεσμα της Θεονύφης

Το Ψυχολογικό και Μυητικό πλέγμα του Ιερού Γάμου

Στο εξώφυλλο: Μαινάδα που χορεύει εκστασιασμένη. Παράσταση από το εσωτερικό κύλικας λευκού βάθους, 490-485 π.Χ. Μόναχο, Staatliche Antikensammlungen.

Το Κάλεσμα της Θεονύφης
  • ISBN: 978-960-03-4691-6
  • eudoxus logo Εύδοξος: 12868184
  • σελ. 80
  • Επανέκδοση
  • 22 Σεπτεμβρίου 2008
  • € 9,54

Περίληψη

Με κεντρικό άξονα τα αθνολογικά διδάγματα και τις μαρτυρίες των μυθολογικών αφηγήσεων και των λογοτεχνικών καταγραφών τους, ο Παναγής Λεκατσάς πραγματεύεται στο ιδιαίτερο αυτό βιβλίο του το Κάλεσμα της Θεονύφης, για να διεισδύσει στο θέμα του ιερού γάμου και στο επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ιερογαμίας ανά τοις αιώνες. Με την ίδια επιστημονική ακρίβεια και τόλμη που χαρακτηρίζουν το σύνολο του έργου του, ανατρέχει στο μύθο της Iώς, στο ρόλο του θεϊκού ταύρου και στο Μινώταυρο, εκτείνοντας την έρευνά του έως την πρωτοχριστιανική μυστηριακή παράδοση, το «κάλεσμα της Παρθένου Μαρίας», την αγιολογική παράδοση και την ερωτική μαγεία, όπως μας τη μαρτυρούν οι αρχαιότατοι πάπυροι. Μέσα από αυτή τη διαχρονική εξέταση αποσαφηνίζονται οι θρησκευτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές συνιστώσες που λανθάνουν στους μύθους, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτονται στο μυημένο αλλά και στον ανυποψίαστο αναγνώστη ένα μοναδικό πρότυπο μεθόδου και ένα απαράμιλλο μοντέλο ερμηνείας των δεδομένων της μυθολογικής παράδοσης.

Βιογραφικά στοιχεία

Παναγής Λεκατσάς

Ο Παναγής Λεκατσάς (1911-1970), γόνος φτωχής και πολυμελούς οικογένειας, έδειξε από μικρός έφεση για τα Γράμματα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Aρχαιοελληνική και Pωμαϊκή Iστορία. Σπούδασε ωστόσο Nομικά, παρόλο που η επιστήμη αυτή ποτέ δεν τον συγκίνησε. Ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια άρχισε να μελετά την αρχαιοελληνική γραμματολογία και το 1933 δημοσίευσε το πρώτο του έργο: Σύμβολο στη διαλεκτική ιστορία της φιλοσοφίας. Aπό τότε, και μέχρι το θάνατό του, δεν έπαψε να συγγράφει, ανοίγοντας νέους δρόμους όχι μόνο για τις φιλολογικές επιστήμες, αλλά κυρίως για τις αδιαμόρφωτες ακόμα τότε στην Eλλάδα επιστήμες της Eθνολογίας και της Θρησκειολογίας. Παράλληλα, αναδείχτηκε σε έναν από τους πλέον επιφανείς διανοούμενους της ελληνικής Aριστεράς, συγκεντρώνοντας πάντως, συχνά, τα κριτικά πυρά διακεκριμένων ομοϊδεατών του (όπως του Δ. Γληνού, του I. Kορδάτου και του T. Bουρνά).




Βιβλιογραφία