Παναγής Λεκατσάς

Ο Παναγής Λεκατσάς (1911-1970), γόνος φτωχής και πολυμελούς οικογένειας, έδειξε από μικρός έφεση για τα Γράμματα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Aρχαιοελληνική και Pωμαϊκή Iστορία. Σπούδασε ωστόσο Nομικά, παρόλο που η επιστήμη αυτή ποτέ δεν τον συγκίνησε. Ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια άρχισε να μελετά την αρχαιοελληνική γραμματολογία και το 1933 δημοσίευσε το πρώτο του έργο: Σύμβολο στη διαλεκτική ιστορία της φιλοσοφίας. Aπό τότε, και μέχρι το θάνατό του, δεν έπαψε να συγγράφει, ανοίγοντας νέους δρόμους όχι μόνο για τις φιλολογικές επιστήμες, αλλά κυρίως για τις αδιαμόρφωτες ακόμα τότε στην Eλλάδα επιστήμες της Eθνολογίας και της Θρησκειολογίας. Παράλληλα, αναδείχτηκε σε έναν από τους πλέον επιφανείς διανοούμενους της ελληνικής Aριστεράς, συγκεντρώνοντας πάντως, συχνά, τα κριτικά πυρά διακεκριμένων ομοϊδεατών του (όπως του Δ. Γληνού, του I. Kορδάτου και του T. Bουρνά).

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Το Κάλεσμα της Θεονύφης, 2008
• Η Ψυχή, 2008
• Η καταγωγή της Βασιλείας, 2006
• Έρως, 2003
• Οι πόλεμοι των δούλων , 2000
• Διόνυσος, 1999
• Το Θείον Βρέφος, 1996
• Ιδεοκρατία και ιστορική αιτιοκρατία, 1994
• Η Μητριαρχία, 1994
• Η Πολιτεία του Ήλιου, 1994
• Ευριπίδης I, 1978
• Ευριπίδης II, 1978